Bisiklet

Bisiklet, maddi yetersizlikler dolayısıyla hayatında hiç sahip olamayanlar için, maddi yeterlilik durumuna geçildiğinde, eşek kadar olunduğu için alınamayan, insanın içinde uhde olarak kalan, tek beygir gücündeki araçtır.

Hani arada arkadaşlardan bi tur alırdık. Kaçırır akşam geri verirdik. Akşam da oturamazdık. Ah o zalim sele! Alışmamış kıçı nasıl da acıtırdı. Selenin sivri yeri bazı yerleri öyle bir ezerdi ki, bir ara çocuğum bile olmayacak diye kortuğumu hatırlarım.
Şimdi otuz yaşa iki kala düşünüyorum. Sabah kalkıp, traş olup, takım elbisemi giyip, bisikletime atlayıp işe gitsem acaba ne kadar komik olabilirim diye?
Ya da haftasonu kullanayım desem hadi.
Binsem nereye gideceğim ki?
Piknik yapılan yerlere gitmek gerek.
Ee piknik yapılan yerlere tek başıma gidip ne yapacağım.
Hadi arkadaş bulayım desem sübyancı demezler mi adama?
Linç ederler şerefsizim.
- Oğlum bu kim?
- Bu amcanın bisiklet arzusu içinde kalmış, bizimle takılıyor.
- Sapıııık, Allah'ını seven vursun!

Eşek kadar olunca zor be, bırak gidonuyla içimde kalsın.